De mens en zijn Inspiratie

“DE MENS” EN ZIJN INSPIRATIE
Dat de huidige schilder niet meer weet wat Inspiratie is lezer, willen wij u door dit artikel aantonen en bovendien, dat hij geen Inspiratie beleven kan.
Ook de schilderkunst staat op een dood punt! ja zeker, er leven nog schilders, er zijn er, die een Rembrandt kunnen vervalsen, Vermeers bovendien, deze schilders bewijzen, dat ze kunnen schilderen, doch wanneer men hen vraagt op eigen kracht zon meester te maken, staan ze
weer machteloos en zijn er niet toe in staat. Gek is dat nietwaar? U zou zeggen: als ze dat kunnen, zijn ze tot alles in staat, doch dat is nu niet mogelijk, ze moeten hun machteloosheid aanvaarden. Door wat? Kent ge de graden nu voor een schilder, een beeldhouwer, een schrijver, een musicus? Een dichter? Wat is een gedicht? Wanneer is dat geschrijf en denken een geestelijk “gedicht”? Alleen dan, wanneer u door de taal het leven raakt, dus uitbeeldt, dat de groten hebben gekund en nu staan wij voor de waarachtige kunst! Gij hebt het over “Kitsch”… doch deze tijd en de
inspiratie is “Kitsch”… volkomen onbewust, ook die recensenten weten het niet meer. Ook deze heren dagen wij thans uit en zullen het hen door de kunst bewijzen! Daarvoor zullen wij iets schilderen dat hun Picasso niet kan, de geweldenaar dus… de man die ons bedriegt door zijn kunst,
waarvan hij zelf zegt: rommel is het, doch de wereld en de mensheid zijn gek en waarom zou ik niet? Ik ben beroemd, verdiende geld als water, millioenen toch? Als ik alleen ben, dat zegt Picasso zelf… schrei ik me leeg, voel me zo arm als een kerkrat… omdat ik van binnen weet, dat ik
machteloos sta, machteloosheid is het, omdat ik niet hoger kan, de grens van mijn kunnen heb bereikt!!! En daarin is Picasso waarachtig en met hem de duizenden, die bewijzen, dat zij deze machteloosheid hebben te slikken! Omdat de mensheid gek is, abnormaal, men die prullen aan de muur hangt en er dik geld voor betaald, kunnen zij nog even vooruit, even slechts…doch dan is er een “geestelijk halt”! Tot hier en niet verder en ook zij worden niet langer geduld! Daarom schreven wij: geef ons Han vanMeegeren! Die Han van u wordt niet vergeten, ook het goede werk van Picasso niet, doch zijn abstract geschilder, z’n trekjes en krassen, z’n rommelkamer verbannen en gebeurt onherroepelijk!
Wat is Inspiratie?
Indien de schilder de techniek niet bezit, staat hij al machteloos. Dat in de eerste plaats is het fundament om bezield te zijn, eerst hierna kan begonnen worden met de kleurtjes, u kent dat! Zolang de schilder zich niet opgelost voelt… hij de kleuren beleven kan, is er van Inspiratie geen
sprake! Zolang hij de verf stoffelijk verwerkt, de geest, de ziel van de verf niet raakt – dat moet, want dat hebben de Meesters gekund… zijn Rembrandt, Titiaan en de groten de Meester in – is er van waarachtige kunst geen sprake! En kijk nu naar al uw schilders en schilderessen, hun
gevoelsleven hangt daar aan de muur, de recensent praat over hoogdravende gebeurtenissen, behandelt de huidige schilder soms meesterachtig, gebruikt dezelfde woorden als men vroeger voor Rembrandt deed – en bespreekt nu zichzelf, niet de kunst, doch zichzelf, zijn eigen denken en voelen! Kijk gerust, de recensent praat, gebruikt fantastische woorden, doch raakt de kunst niet, al die mannen vertegenwoordigen zichzelf en er is niets aan te veranderen, zij zijn het immers. Doch het geachte publiek is niet krankzinnig, de schilders hebben niet te eten, ook al hemelen ze de producten op, gebruiken ze “dichtung und lügen”, wij vertikken het om die producten te kopen, omdat de massa weet, het geklets van al die recensenten zegt ons geen cent meer, die mannen geloven wij niet langer, ze recenseren zichzelf en niet de kunst; ze bedriegen, omdat ook zij anders niet langer eten, noch drinken bezitten, in de rij staan achter al die werklozen! Nonsens? Dit is de heilige waarheid!
Wat de Meesters hebben geschapen, dat is kunst. En waarom deze eeuw zo krankzinnig is, hebt u door de vorige artikelen voor u zelf mogen vaststellen. Wij teren op die tijden, wij zelf kunnen niets, omdat wij de “Inspiratie” mogelijk voor de “kitsch” hebben aanvaard. En daaraan hebben nu de recensenten schuld, ook zij, als allen, losten in deze chaos op; kletspraat en leugens, bedrog bleef ons bezit. En nu maar vervalsen! En dat gebeurt dagelijks, de grootsten zetten hun kennis op het spel, verliezen hun namen, dat bewezen is, machteloosheid overal, omdat de kenners en
de recensenten deze afbraak hebben geduld! En nu treuren, toch recenseren, mooie en schone woordjes verzinnen, maar, wij kopen toch niet, wij willen die narigheid niet langer zien, zodat er honderden schilders door de steun leven, geen eten bezitten, omdat zij de kunst blijven dienen.
Wat? Waarom bent u geen bakker geworden, mijnheer, mevrouw, waarom werd u geen kindermeisje, geen goede huisvrouw, u bereikt immers toch niets!
Wij geven u een voorspelling.
Over een tijd, kunt gij zelf niet meer willen om schilder te worden, u wordt eerst getest en indien er gevoel voor kunst in u leeft, moogt ge schilderen of, gij kunt aan iets anders beginnen om voor deze zo gekke maatschappij iets anders te doen, want… dat zegt men dan, gij parasiteert op de massa, u doet eigenlijk niets voor de maatschappij en voor de “niets”-eters geeft men geen cent meer uit. Dat komt!
U kunt straks, dat komt spoedig… niet meer uw eigen taak uitzoeken, de Staat zegt dan: eerst “… kom eerst even bij ons, wij zullen u testen en nu, lezer… staat ge voor de Psycholoog, de waarachtige man die van kunst verstand heeft, de man die weet wat Inspiratie is, want de
honderdduizenden beschilderde doekjes, liggen op straat en valt men over, veroorzaken ongelukken en wordt niet langer geduld. Men ruimt op! Men test, men komt terug tot de tijd, toen schilderen nog kunstig voelen en denken was, geïnspireerd zijn betekende; men roept al die lege rest het geestelijke halt toe, omdat deze eeuw zover komt, terug wil tot de werkelijkheid! De Picasso’s sterven uit, dat bedrog wordt verbrand en gaat de menselijke brandstapel op en is dringend noodzakelijk, omdat wij mensen, de massa dus… tot inkeer komt, tot het besef, dat het zo niet langer gaat, wij laten ons niet langer bedriegen!
De eigenlijke inspiratie is niets anders, dan dat de kunstenaar door het leven, dat hij uitbeelden wil, dat leven door de verf beleefd, een gestalte geeft, een persoonlijkheid geeft, met “ziel en geest” en gevoel…volgens het model aangegeven en kan daar niet onder uit. Dat hebben de schilders van deze eeuw niet gekund en is thans het “dode punt”! Zij denken, dachten… ik smeer het wel voor mekaar, die gekke mensen kopen het toch wel, dat even mogelijk was, nu is het eind te zien en is waarheid! Nu hebben ze honger, armoede is het, geestelijk en stoffelijk is die armoede, wij vertikken het te kopen! En nu jammeren, jammeren, om wat? Omdat zij niet in staat zijn de inspiratie te beleven en uit te beelden, het vertikten, omdat de massa deze tijd aanvaardde, deze afbraak dus. Al uw duizenden schilders hebben kunst, hun levens, hun Goddelijke mogelijkheden op één kaart ingezet en verloren! Er zijn er al, die een einde aan hun levens maakten. Wij huilen niet om die armoedigen , integendeel, de massa haalt nu de schouders op en kijk, geen bloemetje krijgen ze op hun kistjes, omdat die gekke massa geen medelijden bezit. Mens is, weet, dat was immers geen kunstenaar, dat was maar een doodgewone prutser!! Nietwaar?
Omdat de schilder geen inspiratie beleven kan, staat hij machteloos!
Vincent van Gogh, lezer, is een waarachtig kunstenaar geweest! Deze ziel als mens… gaf zijn leven voor de kunst! Maar… en ook dit is de Goddelijke waarheid voor van “GOGH”… hij bezweek! Dat kent u! Van Gogh nu, stond voor zijn eigen machteloosheid. Dat deze mens half krankzinnig geworden is, is doordat hij niet door de persoonlijkheid, het gevoelsleven, de ziel van de verf kon dringen, dus het allerhoogste niet heeft kunnen bereiken, omdat van “Gogh” als al de millioenen anderen, zijn gevoelswereld had te aanvaarden! Meer gevoel voor deze kunst bezat van Gogh niet! Hij en meer van die bekenden, stonden nu voor hun eigen geestelijk halt. Van Gogh gaf strijd te zien, anderen verwaasden, bekend is dat voldoende… doch toen Picasso zijn halt te aanvaarden kreeg, hij niet hoger kon, toen lezer, de tijd is ervoor, begon hij te prutsen, zette de gekke mensheid voor zijn geteken en geschilder, zo echt nu, zo onmenselijk ook, doch verantwoord voor de
eeuw waar toe wij behoren. Daarin ziet ge nu uw eigen beeld uw verstand, uw geest, uw verwrongen gevoelsleven, uw narigheid ook, uw psychopathisch denken en voelen, recensent… dat gij een naam gaf, dikdoenerig bewierookte… geld opbracht, aan deze zieke geestelijke eeuw
werd verkocht, niets anders dan suggestie werd, doch door Picasso werd begrepen! Picasso kon niet hoger! Zijn halt was er! Doch van Gogh schoot zich een kogel door zijn verwrongen hoofd, gaf de strijd op! Dat is de eerlijke kunstenaar, de mens die bekent, ik kan niet hoger, ik bezwijk! En
elkeen, lezer… iedere schilder, iedere toneelspeler, voor elke kunst is dit… die dit halt niet begrijpt… en dus niets anders is dan zijn graad van gevoelsleven, zijn gevoel dus (wij verklaarden deze wetten even slechts… door het gevoelsleven voor de mens te volgen…) bezwijkt, doet iets geks en maakt een eind aan zijn leven of krijgt een plaatsje in uw psychopathische inrichting. Gewogen en te licht bevonden!Dat is het, waarheid! Van Gogh nu, hoe gij dit ook beziet, recensent.. stond voor zijn geestelijk halt! Hierdoor moet gij dit leven blijven liehebbenl En dat gebeurt ook, de mensheid zal van Gogh nooit meer kunnen vergeten, omdat van Gogh de waarheid onderging voor de kunst, de werkelijkheid voor de “Inspiratie” niet kon overwinnen en bezweek! Van Gogh had het gevoel niet, het bewustzijn niet voor de kunst, doch was levend en bewust, tot hier en niet verder, voelde hij, wist hij, kende hij, omdat de Goddelijke Inspiratie in hem dit “halt” te beleven kreeg! Hij kon niet dieper denken, lezer, van Gogh stond machteloos, het is precies als uw hardloper, voor al de taken in deze maatschappij is dit, want dit zijn de gevoelsgraden voor het kunstige bewustzijn, die thans bepalen, die vragen, wat wilt ge? En nu ligt de schilder voor ons volkomen open! Aan zijn product, door zijn geschilder, door de film, kennen wij de regisseur, de schilder, de beeldhouwer, dat zijn thans geestelijke naamkaartjes voor ons en uw leven, wij weten precies hoe diep dat gevoelsleven is en waar zijn halt zich bevindt! Kosmisch is thans ons antwoord, waarvan uw recensenten geen begrip hebben en toch ook zij hebben te aanvaarden! Van “GOGH” is een “Einstein”… een enkeling… een “Caruso”! Want nu is het gevoelsleven voor de dichter, de techniker, de prof, een graad van voelen en denken, alles is nu gevoel… lezer… niets en niets anders! En dat gevoel van de mens kan geen geestelijke inspiratie beleven, indien de persoonlijkheid, – nu komt de Goddelijke rechtvaardigheid tot uw leven… het antwoord dus… – de techniek verwaarloost! Hij denkt, dat deze eeuw gek is… doch waardoor hij de Goddelijke levenswetten voor de kunst bezoedelt, vertrapt, mismaakt, beliegt en bedriegt… en nu alleen met verf knoeit… Doch voor de recensent thans… geleerd is het… expressionistisch is… non-figuratieve kunst bovendien… doch het wordt… psychopathische abstractie… waardoor ze zich vergrijpen aan “Christus”… het “Goddelijke” bewustzijn verkrachten!
Geen Meester van de ouden dus, zou dit hebben gedurfd, de schilder van nu durft alles! Maar, dat gekke gevoelsleven van de mens is er nog, de schilder kan zich niet verbergen, hij kan nu wel schilderen, met verf prutsen… wij weigeren zijn producten te kopen, omdat al deze kunst
hun psychopathisch denken en voelen vertegenwoordigt en heeft en hebben de Picasso’s bewezen! De waarachtige Inspiratie, lezer… eist van uw gevoelsleven, dat gij eerst bewijst wat ge wilt. Hebt u de techniek in handen, dan staat ge nog voor het Goddelijke kleurenrijk en is kosmisch diep! Nu krijgen de vervalsers een kans. Hans van Meegeren nu, had dit nooit moeten doen. Wij hadden diezelfde schilder tot de Goddelijke Inspiratie opgetrokken, indien wij met hem te maken hadden gehad . In één jaar slechts, doch toen bemoeiden wij ons nog niet met deze zaken… hadden wij Van Meegeren en ook Van Gogh… door de graden van de Inspiratie gebracht en hadden zij de geestelijke Inspiratie mogen en kunnen beleven. Wij hadden hen de ziel, het gevoel, de geest voor de verf leren doen kennen, een blauw, een groen, een goud, waarvan uw Rembrandt de diepte heeft verstoffelijkt en zij, deze Picasso’s nimmer hebben gekund! Vincent van Gogh wilde er doorheen, bereikte het niet en schoot zich toen door zijn hoofd, de arme, hij had zijn dode punt te aanvaarden! Van Meegeren was groter in zijn techniek dan Van Gogh. Van Meegeren had die hoogte kunnen bereiken, van Gogh niet, omdat van Gogh geen gevoel bezat voor techniek en is bewezen! Hij verwaarloosde de techniek, kreeg nu nooit de hoogte van de oude Meesters en toch, diep in van Gogh leefde dit verlangen, trouwens in elk schilder, doch bereiken die hoogte niet, omdat zij zich daarvoor het gevoel nog eigen moeten maken!
En dit geldt voor alles! Wij vroegen u immers, wat wilt ge? En zo zijn er nog verschillende schilders die iets bereiken, doch opnieuw bewijzen, dat ook zij het gevoel er niet voor bezitten en hebben thans hun machteloosheid te aanvaarden en wil ons zeggen: de kunst staat op een
dood punt!
De groten, waaronder Rembrandt… hebben eerst de stoffelijke Inspiratie beleefd, de geestelijke levensgraad voor de Inspiratie is er nog niet. Dat zegt, dat al de Meesters nog altijd verf als stof hebben verwerkt, de geest en de Goddelijke “ziel” voor het kleurenrijk… nog niet hebben verstoffelijkt, nog niet op het doek hebben beleefd, want die eeuw moet nog komen! En
dat geldt ook voor de Musici, de componisten, allen staan voor een dood punt en is voor al de kunsten de “Geestelijke Inspiratie”… niet de menselijke dus, doch nu is er van universele eenheid sprake. Inspiratie beleven wil zeggen en is: dat de kunstenaar door zijn techniek het gevoelsleven van de verf beleeft, vastlegt, uitbeeldt… natuurlijk, figuurlijk, door model… en daardoor het gevoelsleven verstoffelijkt. Dat hebben de groten gekund, nog stóffelijk, doch voor de Aarde en de
mensheid het hoogste is dat wij bezitten, onze Musea geven u het bewijs. Wilt ge “de lucht” het uitspansel schilderen, wordt dan uitspansel en lucht en gij krijgt Goddelijke eenheid te beleven! Wilt ge een boom beleven door uw verf, wordt ziel en geest van de boom en gij zijt het en wij staan voor het leven van een boom en kopen uw kunst! Schilder een appel, maar vergeet de ziel en het leven niet uit te beelden of wij kopen uw appel niet, die vorm van nu, die dikke laag verf, uw expressionistisch gepruts, is geen kunst, dat leven van uw appel is dood, is er niet in te zien, noch te voelen, dat is slechts een “vorm”, van waarachtig leven is er geen sprake! Is dat uw kunst? Wij willen uw stillevens niet langer, kopen de ouden opnieuw en wij weten het, nooit krijgen wij er genoeg van! Nooit, want kunst, waarachtige kunst verveelt ons nooit, dat is en blijft leven en blijft bezieling, inspireert ons allen! Dus lezer… de werkelijkheid is het, die ons bezielt, die ons
bekoort, de rest is en blijft armoede, psychopathisch is het!
Door het vorige, lezer… hebt gij voor u zelf kunnen vaststellen, hoeveel waarachtige schilders en schilderessen er nu leven. Wat vroeger een eer of iets anders betekende… is nu armoede. En, kijk zelf uit uw ogen, de fluwelen jasjes en petjes zijn verdwenen zo nu en dan zien wij er enkele,
doch de rest van deze massa doet nu echt mensachtig gewoon, draagt die tekenen niet langer, omdat wij weten dat de honger op straat wandelt, de geestelijke armoede; een waarachtig kunstenaar wil dat etiket niet dragen, blijft normaal en is het wellicht! Misschien… want nu moeten wij achter dit gewone doen en laten kunnen kijken, toch krijgen wij houvast, immers, daar hangt de persoonlijkheid, tentoongesteld… elkeen kan er over oordelen en er van genieten? De waarachtig geïnspireerde mens is een Carusso, een Einstein, een Albert Schweitzer… één op duizenden bereikt iets, de rest haalt het hoogste niet en is al voor jaren bezweken. Het gaat om het gevoelsleven, schreven wij en zo is het!
Wij daagden de recensenten uit voor het boek, willen een weddenschap beleven, schrijven Universele boeken om te bewijzen, dat de “roman” een dood punt te aanvaarden heeft en dat willen wij bovendien bewijzen door de kunst. Wij dagen uw recensenten uit! Indien wij in staat zijn kunst te maken, gelijk aan dat van de oude Meesters – om u te bewijzen, dat de mens zijn geestelijke inspiratie kan beleven – neemt u, recensent deze handschoen op? Wij zijn inmiddels aan de boeken begonnen, het eerste deel van onze Trilogie, wij schrijven er een Trilogie voor, is gereed
gekomen – nu de weddenschap. de recensent, die van Astronomie, Godgeleerdheid, Psychologie, Goddelijke wijsbegeerte verstand heeft, van Plato en Socrates iets moet weten of wij worden weer gekraakt, afgemaakt, omdat mijnheer er zelf niets van begrijpt, omdat mijnheer zich dik maakt
en zich uitleeft door zijn vuile pen, zijn onbewustzijn thans verbergen wil om iets, dat boven zijn gevoelsleven ligt te moeten kraken! Wie is er nu?
Onder u bevinden zich er duizenden, leven er, maar wie kan deze boeken recenseren? Het gaat om de mensheid, om geestelijk ontwaking en ontwikkeling, om machtig cultuur en wel met de grote “K”! Er zullen er zich vijftig melden, misschien niet één, althans de groten niet… omdat zij
thans kleur moeten bekennen. Dit is niet langer te omzeilen, wij zijn zo machtig! De bekenden groten, die voor de radio spreken, dagen wij uit, doch die mannen hebben geen bewustzijn en voelen ons werk niet, wat er staat begrijpen zij niet en verklaren het voor kletspraat. Wij hebben een Geestelijk Roman geschreven van ongekende diepte, wij weten het en zetten er ons eigen leven voor in, als nooit geschreven werd! Wij schreven, u moogt ons ophangen… in uw gevangenis zetten, indien wij falen! Maar wanneer wij gelijk krijgen, nemen wij uw half uurtje in beslag en vertellen de mens iets anders; het gaat dus om uw taak om uw persoonlijkheidjes of om ons alles, het gaat om de mensheid, om uit dit gebagger te komen, het gaat om ons geluk, de geestelijke evolutie voor het boek en de kunst!
Wij zullen u hierdoor bewijzen, lezer, dat de recensent het is geweest, die ons allen dit gedoe, dit gesmeer, dit gepruts, dit bezoedelen van “Van Gogh” en zijn kunstbroeders, opgedrongen heeft, dat zij het zijn geweest,die van deze eeuw zon verschrikkelijke chaos hebben gemaakt en dient de schilder! Zij zijn immers die van kunst verstand hebben en niet wij! Jan en zijn maatje geven zich voor recensent uit – zelf iets beleven en maken, kunnen zij niet, wel de mensheid voor hun gejammer plaatsen en moeten wij dan maar slikken. Dat hebben wij, als massa bewezen, zij kopen
hun lodderachtig gevoelsleven niet langer, hun Picassos kunnen ons gestolen worden en de recensenten erbij!
Door dit, wij weten het, ontketenen wij voor de wereld iets enorms en wij alleen zijn er toe in staat! Wat gij als recensent aan een Caruso zoudt willen geven, eisen wij op voor ons boek, omdat wij weten, dat dit het is voor de massa, de wereld, de mensheid! Door dit werk is de mens ontleed,
werd de persoonlijkheid voor de Goddelijke kleur bekennen geplaatst en heeft die man en vrouw te aanvaarden! Maar wie recenseert nu dit boek, lezer…wij zijn zover!
In drie weken schreven wij het eerste deel, zijn onmiddellijk begonnen met het “tweede”…! en zullen nu voor uw leven ook nog schilderen, waardoor wij nu die recensenten uitdagen. Door deze Roman krijgt gij als mens u zelf te beleven, te zien voor al de levenswetten van God, die nu met de
maatschappij verbinden. Wij gaan door de maatschappij en volgen enige mensen, mensen die voor het leven en hun God open staan, mensen dus, die waarlijk in onze maatschappij het normale vertegenwoordigen en de gek, de psychopaat, waardoor wij ook dat gevoelsleven leren kennen. Wij beleven de ruimte in en door de mens, God en Christus, de kunst, het boek, het woord, het denken voor de mens, zijn slaap en zijn Goddelijke waarachtigheid, zijn zelfmoord en zijn dood, waarvan wij de wetten door hun levens verklaren en gij als “lezer” te verwerken krijgt! Wij plaatsen u voor de prostituee…voor de dame, van slecht karakter en voor de mevrouw, de intellectueel, de dokter en uw professor, de faculteiten op dit ogenblik, voor God, voor God en telkens weer voor uw godheid in de mens, waarvan ge geen wet kent en nu door het boek ontleed is! Dat boek, lezer…verwacht ge immers al zolang en schreven wij thans voor de mensheid, Is dit niet de moeite waard, lezer? Het leven krijgt weer betekenis! Dit is nog niet gebeurd, schreven wij, doch wij zijn er toe in staat -, schreven wij ook – en zijn zover! Gij allen zult het werk lezen. Wij willen een tiental
recensenten het boek in handen leggen en honderd doodgewone mensen, mannen en vrouwen… die niet door hun dogmatisch voelen en denken thans het boek zouden kunnen veroordelen, doch mannen en vrouwen, die vrij zijn van elke godsdienst, eerlijk en oprecht door hun maatschappelijk
gevoelsleven en bewustzijn begrijpen waar het hier nu om gaat. Dat dit niet zo eenvoudig is, voelt u zeker! Wie is nu eerlijk? Pertinent voor dit gebeuren onpartijdig? Dat hebben wij nodig of weer wordt hier iets verkracht, mismaakt, gebrandstapeld voor de massa en moet nu voorkomen worden! Wij willen nu niet langer, dat mijnheer de recensent zichzelf recenseert door ons werk! Indien hij zo graag wat te vertellen heeft, dan door zijn eigen schrijverij, niet langer door het onze en dat van velen! Die mannen, die nu de radio bezitten… kunnen het niet! Zij zijn te eenzijdig! Zij mogen niet anders praten, dan hun clubje, hun gevoelsleven daar, zegt en eist, zij mogen geen evolutie brengen! Dus Professor Dr… die en die, moeten wij niet! Zij hebben geen evolutie geduld, zij braken en kraakten alles, alles, wat maar even boven hun gevoelsleven stond, beschreven werd. Onze uitdaging is het, onze zekerheid natuurlijk, dat wij hen nu kunnen uitdagen en winnen, dat weten wij ~ want boven ons leven zijn de machtigen van geest, in ons, door ons schreven zij deze Trilogie en zullen zij afmaken en nu? Wie kan deze Trilogie recenseren, bespreken volgens de Goddelijke levenswetten, de psychologie, die nu menselijk en ruimtelijk, Goddelijk is! Wie kan dat? Wie is er gereed voor? Wij dagen de mensheid uit! Deze gevoelsmens, die niets anders is dan
leegte en zichzelf en zijn God niet kent, de Roman niet! De kunst staat op een dood punt, het boek, schreven wij en bewijzen het, dat zij die evolutie hebben gekraakt! Wie kan dit werk recenseren ~ en bespreekt het voor de massa, de mensheid en ontleed het? Indien wij de eerlijke mens
beleven en ontvangen, lezer, voorspellen wij u nu reeds, dat wij boeken schrijven die in alle talen der wereld worden omgezet, dat er een Film~product van gemaakt wordt van ongekende schoonheid en dat dit een Toneel-bewerking krijgt en gespeeld wordt in al de steden der Aarde; de
mogelijkheid is er! Wanneer de onbewuste dit in handen krijgt, smoort hij het opnieuw, omdat zijn bewustzijn en gevoelsleven er niet voor gereed is, doch die mogelijkheid beleefd dit persoontje nu niet langer!!!
Waar zijn ze, leven ze, deze mannen en vrouwen… die dit werk bewust recenseren kunnen en het aan de massa doorgeeft? Eerlijk, zegt ja, dat is de Roman voor deze eeuw en wij kunnen weer vooruit! Zo niet, geef ons dan het bewuste pakslaag, wij zijn dan “Hochstaplers”… u kent die trekken in ons karakter, doch wij zijn dat niet, nooit geweest, wij weten wat wij kunnen en wie wij zijn! Welnu… waar zijn ze? Wie heeft er verstand van de ruimtelijke mens? Wie kan de ruimtelijk denkende mens recenseren als die recensent van God geen wet kent, geen verder gaan aanvaarden wil en van reïncarnatie geen inspiratie voelt? Wij hebben het niet langer over het ontleden van uw kruiwagens, uw schaap, uw koe, uw koemens… Wij staan niet langer te kijken naar het luchtledige, wij vullen die wereld door ons gevoelsleven. Wij gaan beginnen aan ons onderzoek door de mens te volgen en hem terug te voeren tot God, waarvoor de mens te leven heeft! En ook nu vragen wij, stellen wij vragen, want gij lezer… volgt alles. Eén van ons is de “voeler” de ruimtelijke psycholoog voor ons allen “het leven” van elke dag, de nacht ook, wij bewijzen het, doch bezwijken ook zo nu en dan, maar wij komen er uit en dan, lezer… dat is het laatste woord, het laatste ogenblik… liggen wij neergeknield aan de voeten van God en buigen! Al onze onbewuste karaktertrekken, krijgen thans een kleurtje te beleven. En wanneer de recensenten het niet kunnen, dan zullen wij hen helpen en verklaren, wat wij met en door dit werk bedoelen, doch nu voor de Radio om het te bewijzen!! WIE IS ER GEREED!
Ook de kunstcritici zullen wij voor dit feit plaatsen. Wij willen hen aantonen, dat er ook voor onze eeuw kunst te beleven is, geschilderd kan worden – indien de schilder door zijn kunst de inspiratie geniet en beleeft, of het is niet mogelijk. Wij willen hen aantonen en bewijzen, dat ook dit
uur voor deze eeuw anders beleefd kan worden dan wij door de laatste Picassos kregen te slikken, doch wellicht meteen aantonen, dat al die schilders het niet kunnen, of opnieuw plagiaat plegen en aan het vervalsen beginnen… Dat is het enige wat ons ervan weerhoud te schilderen, wij
kunnen die armoedigen van geest, Zij kunnen alleen het werk van een ander verkrachten en er zichzelf voor uitgeven, doch dat is massawerk, is het gevoelsleven van die kunstachtige massa, uw mannen en vrouwen, die na-apen… zelf niets kunnen en is waarheid! Wanneer het zover is, komen
wij er mee voor de dag en kunt ge voor u zelf uitmaken wat voor kunst het is. Wij zeggen u nu reeds: dat wil iedereen bezitten en wij weten nu bovendien al… dat wij er duizenden voor kunnen vragen en ook die waarde bezit, daarvan zijn wij overtuigcl,omdat wij “weten”! Indien u nog niet kwaad bent, wordt u het nooit meer! Dit zijn uitdagingen van kosmische diepte en grootheid, het gaat hier ook om Universele zaken, het gaat om: wij zijn het of wij zijn het niet! Wij zijn het of gij zijt een prutser! Ook Picasso is het door zijn laatste werk, niet zijn eerste kunst, wij geven toe, dat is kunst! Wij dagen Picasso uit! Wij dagen hem uit ten opzichte van Vincent van Gogh… de Breugels… de Jan Steens… van uw Volk… wij dagen hem uit ten opzichte van… deze eeuw, deze geslagen mensheid!! Wij dagen Picasso uit, omdat wij niet langer zijn grove onmenselijkheid willen zien, zijn psychopathische gevoelsleven in kleur en gekras willen beleven, wij dagen hem uit, omdat wij zijn verwrongen gevoelsleven willen tonen, dat hij zijn dood punt te aanvaarden heeft
gekregen en niet meer kan dan hij nu en vroeger heeft gekund en zijn menselijk en Goddelijk halt is! Voor Vincent van Gogh doen wij dit, wij laten Christus en Zijn schilders niet langer bezoedelen, wij vechten voor de Vincent van Goghs… omdat hun bloed bezoedeld wordt, hun kunst, de
Picasso’s moeten verbannen worden!!!! Wij dagen hen uit… en scheppen kunst, doch dan eisen wij van u, dat wij krijgen wat gij Picasso gaf, ook zijn plaats nemen wij in! En nu geen massa,
want dat kan niet… wij maken er honderd misschien tweehonderd, doch elk schilderij is nu een meesterlijk wonder… Schoonheid is het, het hangt nu aan uw muur en tikt niet, doch het is nu
gevoel geworden, het spreekt tot uw geest en uw persoonlijkheid… lezer… kinderachtig gedoe wordt onwelachtig onmenselijk voor volwassenen! Wij maken kunst, omdat wij Rembrandt hebben gevraagd om door ons gevoelsleven wat kleurtjes te mengen en hij zei, jongens, daar doe ik aan
mee! Ik heb nog met die ongoddelijke mensen nog wat appeltjes en peren te schillen! Ik ben hun vervloekte gedief nog niet vergeten; maar eerlijk is eerlijk, jongens, alleen voor Christus en van “Gogh” en voor de anderen die men gekraakt heeft, leeggezogen heeft, waarvoor men thans millioenen betaald, doch wij hadden niet te eten, die mannen en maatschappelijke verwrongelingen zullen wij, als Han van Meegeren dat gekund heeft, tot het buigen dwingen. Daar doe ik aan mee en met mij velen van mijn tijd, wij leven nog! Zeg dat maar aan die domme massa!!!
Vertel dat aan die mensen, ook zij zullen het beleven wat wij beleefden, doch wij hebben licht, bezitten een machtige wereld van geluk, mijn “Saskia” ook… Zij zullen de duisternis bewonen en wij kijken, elk uur kijken wij, luisteren nu of ze nog niet beginnen te kermen van smart. En dat is
veel, duurt lang, mijn jongens… zoveel zijn ze ons en God schuldig!
Velen met mij hebben geleden… wij hadden niet te eten, indien wij het niet hadden gestolen. Wij stalen, zij ook, maar wij hadden het recht ertoe, zij niet en daarom zullen ze straks de duisternis besmarten. jongens, waarvan jullie de wetten kent! Ja, wij zullen wat kleurtjes voor je leven mengen voor mens en maatschappij… doch doen het nu anders. Mooi zal het zijn, machtig, je haalt er ons gevoelsleven uit, mijn kleur, mijn doel, mijn mengen van kleuren, van ‘Titiaan ook, ook van Leonardo…Naakt is het leven geboren en wij zullen het opnieuw kleur en gestalte geven!Ja… wij doen mee, even slechts, want wij hebben nu iets anders te doen – wij allen, gelooft het, die Goddelijke kunst op Aarde brachten, beschilderen nu het Goddelijke Vaticaan… Het “AL BEWUST ZIJN” en hebben wij onze tijd voor nodig! Dat gebeurt lezer… wij dagen Picasso uit en krijgen nu voor de mensheid “het van het”, de “waarheid” – het het voor “kunst… de menselijke “inspiratie”, die nu weer Universeel is, omdat ons gevoelsleven ervoor open staat! Wij hebben nu voldoende te doen, werken dag en nacht. Vergeet u al onze andere weddenschappen niet? Is er al verlangen om die “Films” te maken voor en door elkaar? Voor de mensheid? Wanneer gaan wij beginnen? Indien uw Volk niet reageert, morgen vertrekken wij, dan zal Parijs het zijn, Londen, New~York, maar wij gunnen het u, u bent zo anders… hier is dat allemaal mogelijk, rust is er, reinheid; in die steden
leven wij onder afbraak, bezoedeling, mismaking… O, het is daarin zo duister! Lezer, tot straks… als de Tentoonstelling er is, zult gij het horen! En dan beleeft ge iets machtigs en prachtigs! Wat wij er door verdienen, is voor iets beters… de eerste fundamenten voor de “Film”… Welke mogelijkheden bezitten wij niet om de mensheid iets schoons terug te geven? En dat allemaal om dat vervloekte geld. Hadden wij het, morgen gaan de deuren van onze “Studio” open en kunnen wij beginnen!!!
Wellicht dat er enige onder u ontwaken en voelen, begrijpen, wat dit alles te betekenen heeft!